Loslaten.

Ik geloof dat dit is waar het opvoeden over gaat, je kinderen laten opgroeien tot onafhankelijke volwassenen terwijl jij als ouder steeds iets meer naar de zijlijn opschuift. Daar waar je eerst nog midden op het speelveld stond, je te pletter rennen om alle ballen uit het goal te houden…

Want tja, je wil je kind zoveel mogelijk teleurstellingen besparen. Hierna wordt het langzaamaan een beetje tijd je naar de zijlijn te begeven. 

Soms met gekromde tenen toe te kijken hoe jouw wondertje staat te stunten op het speelveld. 

Om uiteindelijk alleen nog een luisterend oor te hoeven bieden bij thuiskomst. 

Er zijn van die momenten waarop dat oh zo lastig is en je het liefst weer midden op het speelveld zou springen. 

Zo herinner ik mij de eerste vakantie van mijn oudste zoon zonder ouders nog als de dag van gisteren….

Hij was inmiddels 16 jaar oud en voor het eerst alleen met een paar vrienden op vakantie. Toen ik zijn leeftijd had ging ik samen met mijn beste vriendin naar Renesse. Het was een waar paradijs. Met onze 16 lentes jong drongen we ons iedere avond door het feestgedruis: “Sandra en Nancy are in, let the fun begin!”

En dat hadden we fun, enorm!

Schat zo in dat mijn zestienjarige zoon momenteel ook erg veel fun heeft. Contact krijgen verloopt hier en daar een klein beetje stroef. 

Wanneer het dan plotsklaps wel even lukt, krijg ik korte wat lastig verstaanbare antwoorden. Hoewel verstaanbaarheid bij pubers sowieso een lastig iets blijkt te zijn heb ik nu lichtelijk het vermoeden dat onder invloed van het één en ander zijn verstaanbaarheid nog wat verslechterd is….

Niet geheel bevorderlijk voor mijn kwetsbare moederhart, want tja wie houdt nu die ballen uit het goal als zoonlief wat minder oplettend is.

Misschien moet ik toch maar even de campingbeheerder bellen om te vragen of het allemaal goed gaat, ging het gister heel even door me heen…Heel even maar…

Loslaten en vertrouwen, dat is beter. Vertrouwen in mijn mooie, wijze en grappige zoon. Mijn zoon die weloverwogen zijn eigen keuzes maakt en geniet van het leven. 

Na een wat onrustige nacht waarin mijn moederhart zo nu en dan even wat onrustig was zag ik de volgende ochtend een berichtje verschijnen op het schermpje van mijn mobiel: “Hoe gaat het bij jullie?” Mijn moederhart maakt een sprongetje “Goed maar hoe gaat het bij jou dan?” 

“Best ok, ik heb nog maar 1 keer gekost. Maar een week is toch wel lang.” 

Ik wist het, “loslaten en vertrouwen!”

Iedere ouder worstelt met het loslaten van zijn kind. Ouderschap maakt kwetsbaar. Uit onderzoek blijkt dat kinderen met een positiever zelfbeeld beter in staat zijn om te gaan met lastige situaties. Tijdens de coaching sessies werken we door middel van diverse spel en gespreksvormen aan het vergroten van het zelfvertrouwen en zelfbeeld.